Atrovent Monodose 0,50mg/2ml Vials 20

Chronisch obstructief longlijden

• Symptomatische behandeling van bronchospasmen bij chronisch obstructief longlijden, zoals bronchiaal astma, obstructieve chronische bronchitis en emfyseem
• In combinatie met inhalatie-bèta-mimetica voor de behandeling van acute bronchospasmen bij chronisch obstructief longlijden, met inbegrip van chronische bronchitis en astma

• De werkzame stof in dit middel is: Atrovent 0,25 mg/2 ml verneveloplossing: Ipratropiumbromide monohydraat 0,261 mg (=0,25 mg watervrij ipratropiumbromide). Atrovent 0,50 mg/2 ml verneveloplossing: Ipratropiumbromide monohydraat 0,522 mg (=0,50 mg watervrij ipratropiumbromide).
• De andere stoffen in dit middel zijn: Natriumchloride - zoutzuur - gezuiverd water.

Langdurig gebruik van Atrovent met andere anticholinergica is niet aanbevolen.

Gelijktijdige behandeling met bèta 2-sympathicomimetica of theofyllinen kan de werking van Atrovent versterken, vooral bij patiënten met astma.

Het risico op acuut glaucoom bij patiënten met een voorgeschiedenis van afgesloten-kamerhoekglaucoom kan verhoogd zijn wanneer ipratropiumbromide en bèta-sympathicomimetica gelijktijdig worden toegediend.

Atrovent-oplossingen en cromoglycaatoplossingen mogen niet gemengd worden, maar moeten apart worden geïnhaleerd.

De Atrovent-oplossing is fysisch-chemisch compatibel met fysiologische zoutoplossing (verdunning), bèta 2-sympathicomimetica als verneveloplossing, broomhexineoplossing, ambroxoloplossing, fosfaatbuffer van pH 6,5 ...

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

De meest voorkomende bijwerkingen zijn: hoofdpijn, irritatie van de keel, hoest, droge mond, stoornissen van de maag-darmmotiliteit (met inbegrip van constipatie, diarree en braken), misselijkheid en duizeligheid.

Andere mogelijke bijwerkingen zijn:

Vaak (bij 1 tot 10 op de 100 patiënten) - hoofdpijn - irritatie van de keel, hoest

Soms (bij 1 tot 10 op de 1.000 patiënten) - anafylactische reactie, overgevoeligheid - duizeligheid - accommodatiestoornissen, abnormale verwijding van de pupillen, verhoogde oogdruk, glaucoom, oogpijn, wazig zicht, halo, hyperemie van de conjunctiva (bloeddoorlopen ogen), vochtophoping in het hoornvlies (cornea-oedeem) - supraventiculaire tachycardie, atriumfibrilleren, versnelde hartslag - droge keel, bronchospasmen, paradoxale bronchospasmen, contracties van het strottenhoofd (larynx), zwelling (oedeem) van de keel (farynx), droge mond, misselijkheid, stoornissen van de maag-darmmotiliteit, zwelling van de mond, ontsteking van het mondslijmvlies, diarree, constipatie, braken - huiduitslag, zwelling van tong, lippen en/of gezicht - urineretentie

Zelden (bij 1 tot 10 op de 10.000 patiënten) - hartkloppingen - netelroos (urticaria), jeuk (pruritus)

Overgevoeligheid aan atropine, zijn derivaten of één van de excipientia.

Volwassenen en adolescenten vanaf 12 jaar

• 1 à 2 monodosis vials, 3 à 4 x per dag
• De dagdosis mag niet hoger zijn dan 8 monodosis vials, tenzij onder medisch toezicht

Kinderen van 6 tot 12 jaar

• 1 monodosis vial, 3 à 4 x per dag
• De dagdosis mag niet hoger zijn dan 4 monodosis vials, tenzij onder medisch toezicht

Kinderen jonger dan 6 jaar

• 1 monodosis vial eventueel te herhalen volgens het advies van de arts
• De dagdosis mag niet hoger zijn dan 4 monodosis vials, tenzij onder medisch toezicht

Toedieningswijze

• De monodosis vials moeten met fysiologisch serum worden verdund tot een volume wordt bereikt van 3 à 4 ml
• Aangezien het monodosis vial geen bewaarmiddelen bevat, moet, om elke microbiële besmetting te vermijden, het vial onmiddellijk na het openmaken worden gebruikt en moet men een nieuw vial openen bij elke nieuwe aërosoltherapie. De reeds gedeeltelijk gebruikte vials moeten worden verwijderd